این کشنده است، خاطره‌‌ها را می‌گویم. پس به بعضی چیزها نباید فکر کرد، همان‌هایی که برای آدم عزیزند. یا نه، اصلا باید به آنها فکر کرد، چون اگر فکرشان را نکنی خطر این هست که آنها را یکی یکی در حافظه پیدا کنی. یعنی باید یک مدتی، یک مدت حسابی، فکرشان را بکنی، هر روز و چندبار در روز، تا وقتی که یک لایه لجن رویشان را بگیرد به طوری که دیگر نتوانی از آن رد بشوی. قاعده کار این است.
خانه ای از شن و مه بازدید : 197
شنبه 23 آبان 1399 زمان : 9:37
